Téma:

petr babula napsal: Lobivia hertrichiana L 379 Sotomayor, Peru s poněkud netradičním květem....

To jest jakiś błąd. L379 ma lokalizację w Boliwii. Sotomayor nie leży w Peru:
Field number: L 379
Collector: Alfred Bernhard Lau
Species: Lobivia sp.
Locality: Sotomayor, Yamparaez, Chuquisaca, Bolivia
Altitude: 2000-2100m
W tamtym rejonie rośnie Lobivia cinnabarina ale na większych wysokościach. Jest również notatka, że L379 rośnie razem z L376 czyli Parodia multicostata. Byłem na tym stanowisku przed Sotomayor, niestety nie udało mi się na lokalizacji P.multicostata znaleźć żadnej lobiwii. Tam rosły jeszcze tylko Echinopsis spec. i Weingartia neocumingii.

Ou,babula,tolik nádhery na konec roku, ještě, že mám tak málo místa,jinak bych tydle kytičky chtěla
úplně všechny,tak se budu aspoň kochat tou nádherou.
Tak ať se Ti daří i v roce 2017.

Lobivia hertrichiana L 379 Sotomayor, Peru s poněkud netradičním květem....

Jest jeszcze Lobivia saltensis v.zapallarensis, która powinna być zaliczona do kręgu L.amblayensis i być jej odmianą (varieta). Rausch w 1985 pomyłkowo zaliczył ją do kręgu L.saltensis. To także bardzo ładna miniaturka rosnąca na północ od Amblayo. Poniżej jej zdjęcia.




TB382.1 Lobivia saltensis (haematantha) v. zapallarensis
Isonza, Cachipampa to Amblayo, Salta, Argentina, 3174m




TB700.1 Lobivia saltensis (haematantha) v. zapallarensis
Ovejeria, Cachipampa to Mina Don Otto, Salta, Argentina, 3171m

Są jeszcze lokalizacje L.amblayensis na zachód od Amblayo, w kopalni Mina Don Otto ale ja ich nie widziałem. Może uda się je upolować przy okazji następnej wyprawy do Argentyny.

Lobivia maximiliana (caespitosa) v.hermaniana widziałem na północ od La Paz w Boliwii na początku drogi śmierci. Na początku myślałem, że jest to Lobivia backebergii ale później okazało się, że jest to jednak odmiana L.maximiliana/caespitosa - decyduje budowa kwiatu i kształt nasion. U mnie w kolekcji niechętnie one kwitną. W tym roku pokazały się pierwsze kwiaty.



TB467.1 Lobivia backebergii
Palca, La Paz, Bolivia, 3728m

Lobivia amblayensis to prawdziwa perełka. Zawsze bardzo zależało mi, by mieć ją w kolekcji i by upolować ją w naturze. Czasem do L.amblayensis zalicza się także L.zapallarensis, którą Rausch uznał za odmianę L.saltensis.



TB696.1 Lobivia haematantha v. amblayensis
SE of Amblayo, Salta, Argentina, 2626m



TB698.1 Lobivia haematantha v. amblayensis 'albispina'
S of Amblayo, Salta, Argentina, 2494m



TB699.1 Lobivia haematantha v. amblayensis
SE of Amblayo, Salta, Argentina, 2561m

Lobivia haematantha v. amblayensis Lau 569 Amblayo, Salta, Argentina, 3600 m

Něco pro potěchu oka. Jedna velmi stará Lobivia densispina v. rebutioides z počátků mého kaktusaření. Průměr misky 17 cm.

Jedna milá letní vzpomínka Lobivia maximiliana var. hermanniana ex Haage.

Poniżej kolejne zdjęcia różnych Lobivia tiegeliana, które udało mi się upolować w naturze. Bardzo podobają mi się L.tiegeliana v.pusilla i L.tiegeliana v.flaviflora z rejonu na południowy wschód od Tarija. One silnie się krzewią i kwitną przy średnicy pędu 2-3cm. Ciekawe są także L.tiegeliana z Argentyny znane także pod nazwą Lobivia fričii. Te z Nazareno w naturze były bardzo zmienne. Niektóre rośliny były małe i przypominały L.fricii z Iruya a niektóre egzemplarze miały średnicę do 10cm i wyglądały jak forma przejściowa lub hybryda z L.chrysochete. Mam w kolekcji kilka siewek i z niecierpliwością czekam na ich kwiaty.



TB037.1 Lobivia tiegeliana v. ruberrima Cuesta de Sama, Tarija, Bolivia, 2697m




TB195.1 Lobivia tiegeliana Tomatas Grande, N of San Lorenzo, Tarija, Bolivia, 2130m




TB861.1 Lobivia tiegeliana Cuesta de Sama, Erquis, Tarija, Bolivia, 2323m




TB862.1 Lobivia tiegeliana v. pusilla Padcaya, Tarija, Bolivia, 1982m




TB866.1 Lobivia tiegeliana v. flaviflora Angostura, Tarija, Bolivia, 1700m




TB708.1 Lobivia tiegeliana v. cinnabarina Iruya, Jujuy, Argentina, 3240m




TB713.1 Lobivia tiegeliana v. cinnabarina Nazareno to Pascaya, Salta, Argentina, 3350m

Lobivia tiegeliana var.castanea R 499 Tarija

free image host

free image host

Lobivia tiegeliana var.ruberrima JK 218 Tucunilla 2500m,záp.od Tarija

image sharing sites

imgur

poz.morče.

blabla napsal: W tym rejonie na wschód od Tarija Lobivia tiegeliana jest bardzo zmienna. Ritter opisał tam dwie odmiany L.tiegeliana v. distefanoiana oraz L.tiegeliana v.dimorphipetala ale na każdym stanowisku roślinki są inne, poszczególne cechy mieszają się i trudno jednoznacznie przyporządkować z jaką odmianą/formą mamy do czynienia. Wydaje się, że najlepszą cechą rozpoznawczą jest barwa kwiatu. Im większa wysokość tym łatwiej trafić na rośliny o czerwonych kwiatach i bardziej zielonym odcieniu pędu. Na mniejszych wysokościach te kaktusy zazwyczaj mają kwiaty fioletowe i nieco ciemniejszą barwę pędu. Podobnie jest na Questa de Sama na zachód od Tarija. Tam L.tiegeliana v.tiegeliana rośnie niżej (~2000m) i ma kwiat fioletowy a L.tiegeliana v.ruberrima rośnie wyżej (~2500m) i ma kwiat czerwony. Poniżej kilka zdjęć roślin ze stanowisk, które udało mi się odwiedzić.

I ve sbírce jsou rostliny hodně různorodé nebo variabilní jak v květu, tak i v těle.
Bohužel v tom názvosloví by to chtělo sjednotit, jelikož v nabídkách semen to, každý má uvedeno jinak, jako varietu nebo formu, já to vedu, jak jsem to vysel, nebo koupil jako malou rostlinku. Jinak dobrý články jen tak dále. poz. morče.

W tym rejonie na wschód od Tarija Lobivia tiegeliana jest bardzo zmienna. Ritter opisał tam dwie odmiany L.tiegeliana v. distefanoiana oraz L.tiegeliana v.dimorphipetala ale na każdym stanowisku roślinki są inne, poszczególne cechy mieszają się i trudno jednoznacznie przyporządkować z jaką odmianą/formą mamy do czynienia. Wydaje się, że najlepszą cechą rozpoznawczą jest barwa kwiatu. Im większa wysokość tym łatwiej trafić na rośliny o czerwonych kwiatach i bardziej zielonym odcieniu pędu. Na mniejszych wysokościach te kaktusy zazwyczaj mają kwiaty fioletowe i nieco ciemniejszą barwę pędu. Podobnie jest na Questa de Sama na zachód od Tarija. Tam L.tiegeliana v.tiegeliana rośnie niżej (~2000m) i ma kwiat fioletowy a L.tiegeliana v.ruberrima rośnie wyżej (~2500m) i ma kwiat czerwony. Poniżej kilka zdjęć roślin ze stanowisk, które udało mi się odwiedzić.



TB040.1 Lobivia tiegeliana fma. distefanoiana Junacas, Tarija, Bolivia, 2259m




TB043.1 Lobivia tiegeliana fma. dimorphipetala Junacas to Palca Grande, Tarija, Bolivia, 2651m




TB045.1 Lobivia tiegeliana fma. distefanoiana Junacas, Tarija, Bolivia, 2358m




TB207.1 Lobivia tiegeliana fma. distefanoiana Junacas, Tarija, Bolivia, 2455m




TB208.1 Lobivia tiegeliana fma. dimorphipetala Junacas, Tarija, Bolivia, 2516m




TB871.1 Lobivia tiegeliana fma. N of Alto Cajas, Tarija, Bolivia, 2391m




TB872.1 Lobivia tiegeliana fma. distefanoiana N of Yesera, Tarija, Bolivia, 2451m

Lobivia tiegeliana var.dimorphypetala R 937 Alto Espana u Cajas ,SV od Tarija

photos upload

hosting images

Pozdravem morče.

Lobivia tiegeliana var.distefanoana KK 529 Junacas,Tarija , 2800-3000m.

post a picture

screen shot pc

poz.morče.

W kolekcji mam tylko Lobivia saltensis v.pseudocachensis WR168 z lokalizacji Escoipe, 2300m, Salta, Argentina.



W Escoipe byłem 2x ale nie udało mi się znaleźć tych roślin. Widziałem tam tylko Echinopsis ancistrophora i Rebutia senilis.

Lobivia saltensis ZJ San Fernando de Escoipe, Arg

petr babula napsal: Tomek Blaczkowski má na svých stránkách vyfocenou jednu kytku - Lobivia schreiteri v. riolarensis J 62
Rio Lara, Tucuman, Argentyna. Snad mi odpustí, že ji tady ukážu. Myslím, že je evidentní, že se o žádné gymno nejedná...

Lobivia schreiteri v.riolarense znana jest tylko z jednej lokalizacji w pobliżu miejscowości Lara w korycie rzeki Rio Lara w górach Cumbres Calchaquies. Znalazłem ją na drodze właśnie do Lara, zaraz za skrzyżowaniem od starej drogi z Cafayate do Tucuman. Chcieliśmy tam znaleźć Chamaecereus silvestrii i nam się to nie udało. Rosły tam piękne Lobivia (Soehrensia) formosa varieta oraz właśnie L.schreiteri v.riolarensis TB674.1. Są one nieco większe niż L.schreiteri v.stilowiana, mają mocniejsze i dłuższe ciernie oraz typowy, czerwony kwiat. Poniżej fotki:

Stanowisko TB674:



Roślinki na stanowisku:



I kwitnąca roślinka w kolekcji:

Widziałem te roślinki na zachód od Tupiza w Boliwii. Te, które udało mi się upolować były malutkie, z dużym rzepowym korzeniem. Bardzo zmienne rośliny.Ciernie miały różną długość. Kwiaty także zmienne. Od pomarańczowych do ciemno czerwonych. Mój numer polowy to TB585.1

Lokalizacja:



Rośliny na stanowisku:




Rośliny w kolekcji:

Lobivia pugionacantha v. alberi ex Haage - další super lobívka. Mám z výsevů několik lokalitních položek, ale jsou ještě malé...

To dobrze że masz dużo siewek, napisz mnie na listę zainteresowanych
L. zecherii TB921

Z ciekawych lobivek udało się upolować L.wrightiana. Znaleźliśmy nową dla mnie lokalizację L.wrightiana w La Esmeralda. Widzieliśmy dwie ciekawe formy L.zecherii: TB921.1 to duże rośliny o cierniach dochodzących do 10cm , a TB922.1 to niewielkie rośliny podobne do L.wrightiana.
Odwiedziliśmy także sporo stanowisk L.tegeleriana, w tym nieznane mi z literatury w miejscowości Pampas oraz ładną formę niedaleko Huaytara. Niestety nie udało się nam znaleźć L.tegeleriana v.oyonica w rejonie Oyon - Churin. Na stanowisku L.tegeleriana v.incuiensis w Incuyo widzieliśmy tylko 2 rośliny bardzo wysuszone i jedną martwą. Na szczęście były na tych roślinach dwa owoce więc nasiona udało się pozbierać.
Wokół Cuzco widzieliśmy sporo form L.hertrichiana i L.maximilaian v. corbula. Nieco dalej na południowy zachód od Cuzco odwiedziliśmy kilka stanowisk L.acchaensis oraz nieopisanych dotąd form Lobivia moim zdaniem także należących do kręgu L.acchaensis. W miejscowości Huanoquite widzieliśmy L.spec. - teoretycznie tą samą co problematyczna L.spec. Lau 154a. Te rośliny miały nasiona identyczne jak L.acchaensis i L.wrightiana. Natomiast kwiatów nie widziałem. Mam sporo ich siewek i będzie trzeba poczekać na kwiaty by móc je dobrze zidentyfikować.
Na północny wschód od Cuzco odwiedziliśmy nowe dla mnie stanowisko L.leptacantha. Pojechaliśmy także wschodnimi zboczami Andów na południe znajdując w tym rejonie jedynie typowe formy L.maximiliana.
W rejonie Andahuaylas odwiedziliśmy nowe dla mnie stanowisko L.maximiliana v.westii. Bardzo ciekawy była dla nas objazd wokół miejscowości Antabamba, gdzie widzieliśmy wiele stanowisk L.maximiliana v.intermedia.
Najciekawsza dla nas była podróż od Abacay do Anta drogą przez góry na południe od typowej drogi. Tam udało się nam odnaleźć nowe formy L.maximiliana będące formami przejściowymi między L.maximiliana v.corbula a L.maximiliana v.westii. Mam z tego rejonu wiele siewek. Rośliny na poszczególnych stanowiskach były mocno zróżnicowane i będę musiał jeszcze trochę poczekać, by dobrze zidentyfikować te kaktusy.
Zaplanowaliśmy także 2-dnowy objazd wokół kanionu Colca w poszukiwaniu różnych form L.pampana. Niestety z uwagi na suszę i fatalny stan roślin skróciliśmy tę trasę i wróciliśmy nad Ocean w poszukiwaniu Islaya i Pygmaeocereus.
Zdjęcia lobivek są dostępne na tej stronie: lobivia.pl/habitat_peru_2016.html

blabla napsal: Dziękuję za ciepłe przyjęcie. Zatem będę pisał po polsku. Jeśli coś będzie niezrozumiałe to piszcie, będę starał się to wytłumaczyć.
Na początek podaję link do mojej prelekcji z wyjazdu do Peru w styczniu tego roku: www.lobivia.pl/!forum/10/Peru_2016_TB.pps
Udało się upolować wiele ciekawych lobivek, choć z braku czasu nie wszystkie planowane rejony mogliśmy odwiedzić. Uważam, że Peru to kraj, w którym wiele kaktusowych terenów nie zostało jeszcze dobrze spenetrowanych i wciąż jest tam wiele nowych gatunków do odkrycia.

Bardzo ładne zdjęcia Lepiej byłoby z wykładem. Co ciekawego i nowego widzieliście? Podobają mi się te Loxanthocereusy a H. decumbens także jest super. Do teraz myślałem, že tunicaty rosną tylko v Meksyku i USA

Dziękuję za ciepłe przyjęcie. Zatem będę pisał po polsku. Jeśli coś będzie niezrozumiałe to piszcie, będę starał się to wytłumaczyć.
Na początek podaję link do mojej prelekcji z wyjazdu do Peru w styczniu tego roku: www.lobivia.pl/!forum/10/Peru_2016_TB.pps
Udało się upolować wiele ciekawych lobivek, choć z braku czasu nie wszystkie planowane rejony mogliśmy odwiedzić. Uważam, że Peru to kraj, w którym wiele kaktusowych terenów nie zostało jeszcze dobrze spenetrowanych i wciąż jest tam wiele nowych gatunków do odkrycia.

blabla: Witaj Tomku. Jesteśmy zaszczyceni, że odwiedził nas tak wybitny lobiwkarz. Pisz spokojnie po polsku. Ci którzy nie rozumieją, przetłumaczą sobie przez Google sami. Polecam ci również przeczytać temat kkplzen.eu/index.php/forum/33-Rody-Kaktus%C5%AF-od-A-do-Z/23771-lobivia-a-echinopsis-od-a-do-z

Souhlasím s “Tom Proch”, hodně z nás sleduje i kaktusaření v Polsku a má tam přátele a vždycky se nějak domluvíme. Ten strojní překladač je pro diskuzi nepoužitelný, často způsobuje nedorozumnění.

Tomek: Snad mluvím i za ostatní když řeknu, že polštině rozumím tak z 90 %, takže asi můžete psát klidně přímo polsky.

Dzień dobry. Jestem tutaj nowy. Przeczytałem wszystkie 77 stron dyskusji o Lobivia. Jest ona bardo interesująca a zdjęcia są wspaniałe. Jestem z Polski. Niestety nie znam dobrze języka czeskiego. Mam zatem pytanie czy mógłbym pisać tutaj po polsku? Jeśli nie to czy mógłbym używać tłumacza Google i tłumaczyć z języka polskiego na czeski?
Pozdrawiam, Tomek Blaczkowski

Dobrý den. Jsem tady nový. Četl jsem všechny 77 stránek diskuse o lobivia. Je to vry zajímavé a obrázky jsou skvělé. Jsem z polštiny. Bohužel, nemám dobře znát češtinu. Tak jsem se zeptal, jestli bych mohl psát zde v polském? Pokud tomu tak není, jestli bych mohl použít Překladač Google a přeložit z polštiny do češtiny?
S pozdravem, Tomek Blaczkowski

Další vzpomínka na léto - Lobivia marsoneri v. iridescens AW 10a Humahuaca-Santa Ana, Argentina. Tato kytka mě nikdy nepřestane fascinovat....

HonzaC napsal:

petr babula napsal: Další milá pentlandka - Lobivia pentlandii Puno, Peru. Ta barva květu je úžasná...

To je teda fakt nádhera! A přitom se řekne "obyčejná pentlandka". Předpokládám, že bez květu ničím zvláštním nezaujme, u mě totiž mají nejhezčí květy ty úplně nejšerednější rostliny.

Letošní podzim alespoň u mě opět přál trnům. A možná i to, že jsem na kaktusy kvůli stavbě neměl čas a do půlky října jsem měl venku všechno odkryté i při deštích. Pak mi teprve došlo, že do zimy budou asi těžko dosychat a zakryl jsem je... Ve foliáku zas pro změnu nedostaly vodu od půlky srpna. Prostě lajdák k pohledání. Vytrňovalo to ale všude.

Ne možná, ale určitě. Kytky samy ukázaly co chtějí.

Jó pánové, to je trochu problém. To rezavé jsou kleistokaktusy ze semen sp. IS a ten sloupek je Haageocereus, ale jaký... Snad versicolor, ale kdoví. Dostal jsem ho od kolegy Jirky Havla, má krásnou rostlinu krásně kvetoucí, ale bez jmenovky. Kromě řízku z ní mi poslal tenkrát i fotku, tady je (snad v lobíviovém vláknu vadit nebude):